Bir fıkrada benden.
Akıl hastanesinde görev yapan doktor, hastaları muayene ederek iyileşenleri taburcu etmektedir. Yine bir gün hastalardan biri iyi görüldüğü için hastaneden çıkartılacaktır. Son kontrolü yapmak için doktor hastasına sorar:
“Oğlum dışarı çıkınca ne yapacaksın?”
Hasta:
“Doktorum, teker satacağım”
Doktor hastasının iyileştiğinden emin bir şekilde, diğer sorusunu sorar:
“Aferin oğlum. Peki tekerleri ne yapacaksın?”
Bizim hasta sapıtır:
“Doktorum tekerlerin lastiğiyle sapan yapıp milletin başını ve camları kıracağım”
Hasta bir müddet daha müşahede altında tutulur. Tekrar kontrole alınır. Aynı sorulara, yine aynı cevaplar alınır. Derken hasta yine müşahede altına alınır.Bu bir müddet böyle devam eder. Sonra hasdadaki iyileşmenin tamamlandığına kanaat getirilir. Çıkmak için son
kontrolünü yaptıran hastaya doktor sorar:
“Oğlum çıkınca ne yapacaksın?”
Hasta:
“Doktorum evleneceğim”
Doktor:
“Aferin oğlum, akıllanmışsın. Peki sonra ne yapacaksın?”
Hasta:
“Gelini odaya götürüp soyacağım.”
Doktor heyecanla:
“Peki sonra ne yapacaksın oğlum?”
Hasta:
“Doktorum, elbiselerini çıkaracağım, en sonunda donu kalır. O don var ya o don. O donun lastiğini çıkarıp, sapan yapacağım. Sonrada milletin başını, camını kıracağım.”
