Evet kararlıydım... artık hiçbirşeye kızmıyacaktım.artık herkesle iyi geçinecek, en siniredici hallerde dahi ılıman davranacak, çok iyi muameleler yapacaktım...
O günden sonraöyle yapmıya başladım...hep iyimserdim,herkese iyi davranıyor, sebepli sebepsiz neşeleniyordum.Yalnız olduğum zamanlar,öfkelendirecek bir durumla karşılaştığımda dahi aklıma hemen iyi şeyler getiriyor, hatta avaz avaz şarkı söylüyordum... gülermisi ağlarmısın; bu halimden memnun da oluyordum üstelik...
Ogünlerde adeta gök delinmişti,şapur şupur hergün yağmur yağıyordu...Bağ bahçe işiyle uğraşan çiftçiler, tarlalarına gitmiyor evlerinde dinleniyorlardı...
Dilimde,fransızca  bir okul şarkısı mırıldanarak atın bakımını yapmak için ahıra indim...Elimde kaşağı hayvanı kaşağılayacağım. Fakat at, öylesine huysuz ve saldırgan bir halde ki, yanına sokulmak oldukça problemli...ama olsun, ne yaparsa yapsın kızmak yok... ben artık hiçbir şeye kızmıyorum...Kaşağıyı karnına sırtına sürttükçe vahşi hareketler yapıyor, huysuzluğunu zirveye çıkartıyor...Ara sıra ,salladığı başıyla sağımı solumu tokatlıyor  canımı nisbeten yaksa da, artık kızmak yok ya... NONOŞŞŞ, cici NONOŞŞŞ  diyerek yüzünü okşuyorum... Bir an geldi,başını sağa sola  sallarken, kazma gibi kocaman dişleri alnıma geldi ve fena halde canım yandı... artık şu an, frenlerin boşandığı zamandı...ağzım, şarkıyı türküyü bırakmış,iyilik perisi, iyimserlik perisi olmak buharlaşıp arşa çıkmış, lânet okuyarak  bütün şiddetiyle ahır dolusu bağırmıya başlamıştı;
-Senin beygir gibi !  Senin sinirlenmemek gibi !  senin sabır gibi ! senin iyimserlik gibi naralarıyla kükreyerek,zavallı hayvancağızın ağzına burnuna yumruklarımı indirmiye başlamıştım. Müdafasız kalmış sakinleşmişti... gücenmiş bir hali vardı...    Halbuki nekadar da iyi bir dosttuk onunla...şimdi acımadan yumrukladığım  o yanaklarını sevgiyle yüzüme sürerdi hep... Hatta bir defasında,azgın zamanında,tarlada sulamıya giderken beni üzerinden atmış; oracıkta, taşlaşmış bir heykel gibi 
başımda beklemiş hiçbir yere ayrılmadığı gibi,sevgi ve pişmanlık dolu bakışlarıyla adeta özür diler hale gelmişti. Tabi o zaman hiç azarlamamıştım onu...
Arkadaşlar, şu bir gerçektirki, zirve yapmış bir oluşum, hiçbir zaman anında nötr hale gelmez...Aniden nötr noktasını aşarak tam tersi bir alternatif meydana getirir. Bu olguyu, ağır ağır deşarj edip sükûnet sağlamak en akıllıca olanıdır...
...............................................................Mustafa   Akın....................................



Linkback: .........AT...........İkinci bölüm